دوره 5، شماره 9 - ( 6-1399 )
جلد 5 شماره 9 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دکتری, روانشناسی, دانشگاه اصفهان
چکیده: (5466 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت اجتماعی و تابآوری با رشد پس از سانحه با میانجیگری سبکهای مقابله با استرس در زنان مواجه شده با تروما در شهر اصفهان انجام شد. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنانی بود که تجربه سرطان یا سوگ داشتند که تعداد 300 نفر به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این مطالعه شامل پرسشنامههای رشد پس از سانحه تدسچی و کالهون، حمایت اجتماعی فیلیپس، راهبردهای مقابلهای بیلینگز و موس و تابآوری کانر و دیویدسون بودند. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر و بوت استراپ مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر مستقیم حمایت اجتماعی، تابآوری، سبکهای مقابله مساله مدار و هیجانمدار بر رشد پس از سانحه معنادار است. همچنین نتایج بوت استراپ در تحلیل میانجی نشان داد که نقش واسطهای سبکهای مقابله با استرس در رابطه حمایت اجتماعی و تابآوری بر رشد پس از سانحه معنادار است. نتایج این بررسی نشان داد که تقویت حمایت اجتماعی، تابآوری و همچنین آموزش راهبردهای مقابلهای مساله مدار، میتواند نقش موثری در رشد پس از سانحه و توانمندسازی زنان مواجه شده با تروما داشته باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/5/28 | ویرایش نهایی: 1399/5/28 | پذیرش: 1399/6/10 | انتشار: 1399/6/10
دریافت: 1399/5/28 | ویرایش نهایی: 1399/5/28 | پذیرش: 1399/6/10 | انتشار: 1399/6/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |