دوره 14، شماره 18 - ( 9-1401 )
جلد 14 شماره 18 صفحات 20-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
چکیده: (884 مشاهده)
گاهی موانع و مشکلاتی در زندگی آدمی پدید می‌آید که سازگاری و در نتیجه، تعادل روانی فرد را برهم می‌زند و باعث بروز اختلالات روانی می‌شود. هدف پژوهش، تعیین تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده، بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی بود. طرح پژوهش، کارآزمایی تصادفی کنترل شده با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه‌آماری را کلیه مردان 19-45 سال مبتلا به اختلال شخصیت ضد‌اجتماعی ساکن در زندان سمنان تشکیل دادند. تعداد 16 نفر با توجه به تحقیقات مشابه، به شیوه دردسترس، انتخاب و با روش تولید اعداد تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس چند محوری میلون 3 و چک لیست نشانه‌های بیماری 90 سوالی تجدیدنظر شده بود که تجزیه و تحلیل داده‌ها با spss-19 و به روش تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد.یافتهها نشان داد بین هر دو گروه در مولفه های "اضطراب"،"پرخاشگری"،"افسردگی"،"شکایت‌های جسمانی"،"وسواس-اجبار"،"ترس مرضی"،"روان‌پریشی" و "افکار پارانوئیدی" تفاوت معنادار وجود دارد و تنها در مولفه "ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ در رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدی"(05/0 <P، 35/1 F=)، تفاوت بین دو گروه معنادار نبود. با توجه به نتایج می‌توان گفت روان‌درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده برای کاهش نشانگان روان شناختی بالینی بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی تاثیر دارد و به عنوان یک روش درمانی مطلوب می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد. از این روش درمانی برای برخی مراکز نگهداری از بیماران ضد‌اجتماعی مثل اردوگاه‌ها، مراکز تربیتی، ندامتگاه‌ها و زندان‌ها مفید است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |