هدف: یکی از حیطه‌های درمان در روان‌پزشکی و به خصوص روان‌پزشکی اطفال، درمان غیر دارویی است و تأثیر آموزش والدین در اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان به‌عنوان یکی از درمان‌های بسیار مؤثر در این حیطه می‌باشد. این مطالعه به بررسی اثربخشی آموزش فرزند پروری بر اساس تئوری انتخاب بر مشکلات رفتاری کودکان سنین۷تا۱۲سال مبتلابه اختلال بیش فعالی-کم‌توجهی همراه با اختلال نافرمانی مقابله جویانه می‌پردازد. روش اجرا: از بین مراجعین سرپایی به درمانگاه و کلینیک ویژه بیمارستان روان‌پزشکی ابن‌سینای مشهد تعداد ۳۲ کودک ۷ تا۱۲ساله که تشخیص اختلال بیش¬فعالی-کم¬توجهی همراه با اختلال نافرمانی مقابله¬جویانه بر اساس کرایتریای DSM-۵ و مصاحبه روان‌پزشک کودک و نوجوان،دریافت نموده بودند وارد مطالعه شدند. ابزار این مطالعه و پژوهش شامل پرسشنامه‌های توانایی‌ها و مشکلات (SDQ)، کانرز-فرم کوتاه والدین،SNAPV)) و مقیاس‌های فرزند پروری آرنولد و افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-۲۱) بودند. والدین این۳۲ کودک به‌طور تصادفی به دو گروه مداخله و شاهد تقسیم‌شده و گروه مداخله، تحت آموزش فرزند پروری بر اساس تئوری انتخاب در پنج جلسه ۹۰ دقیقه‌ای و گروه شاهد تحت جلسات غیر ساختاریافته گروهی، قرار گرفتند. ارزیابی در بدو مطالعه، پایان جلسات و چهار هفته بعد انجام شد. داده‌ها با آمار توصیفی و آزمون T، مجذور کای، آزمون لوین و کولموگروف اسمیرنوف با کمک نرم‌افزار spss نسخه ۲۵ تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که نمرات گروه مداخله نسبت به شاهد در آزمون‌های مقیاس فرزند پروری آرنولد، SDQ ،کانرز (به جز خرده مقیاس‌های سایکوسوماتیک، اضطراب و مشکلات اجتماعی)، DASS-۲۱ و SNAP-V معنی‌دار بود ((p<۰,۰۵. نتیجه‌گیری: فرزند پروری بر اساس تئوری انتخاب در والدین کودکان مبتلابه اختلال بیش فعالی-کم‌توجهی همراه با اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه در کاهش افسردگی، اضطراب و استرس و کاهش مشکلات رفتاری و افزایش توانایی‌های این کودکان بسیار مؤثر است.
