پیش زمینه و هدف: در سال‌های اخیر میزان استفاده از اینترنت و تکنولوژی‌های مرتبط با آن افزایش‌یافته است به‌نحوی‌که زندگی زوجین را نیز تحت تأثیر قرار داده است. هدف این پژوهش مقایسه اعتیاد به اینترنت، پرخاشگری اینترنتی، احساس تنهایی و اضطراب تکنولوژی در افراد متقاضی طلاق و افراد عادی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های شهر اصفهان بود. مواد و روش کار: روش تحقیق از نوع علی- مقایسه‌ای بوده است. جامعه آماری این پژوهش تمامی افراد متقاضی طلاق و افراد عادی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های شهر اصفهان بودند که از این بین ۶۰ نفر از آن‌ها (۳۰ نفر متقاضی طلاق و ۳۰ نفر افراد عادی) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ (۱۹۹۸)، فرم کوتاه شده مقیاس تنهایی اجتماعی – عاطفی بزرگسالان دی توماسو و همکارن (۲۰۰۴)، پرسشنامه پرخاشگری اینترنتی شجری طوبی و همکاران (۱۳۹۵)، پرسشنامه اضطراب تکنولوژی شجری و همکاران (۱۳۹۵) استفاده شد. یافته‌ها و نتایج: یافته‌ها و نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت، احساس تنهایی و پرخاشگری اینترنتی در دو گروه عادی و متقاضی طلاق تفاوت معنی‌داری وجود دارد (۰۵/۰>P). مقایسه میانگین‌ها نشان داد که این متغیرها در افراد متقاضی طلاق از افراد عادی بالاتر بود؛ اما هیچ تفاوت معناداری بین اضطراب تکنولوژی در دو گروه عادی و متقاضی طلاق وجود نداشت. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می‌رسد که اعتیاد به اینترنت، پرخاشگری اینترنتی و احساس تنهایی در احتمال بروز طلاق در زوجین نقش دارد.
