۳ نتیجه برای بهزیستی تحصیلی
نجف طهماسبی پور، فریده حمیدی، لیلا امیدیان،
دوره ۹، شماره ۱۳ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیرآموزش گروهی امید بر روی تعلل ورزی و بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر قدس استان تهران بود. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم، دبیرستان مولود کعبه شهرستان قدس که در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ مشغول به تحصیل بوده اندکه از بین آنها ۴۷ نفر دارای انحراف معیار نمره تعلل ورزی تحصیلی و بهزیستی تحصیلی، پایینتر از میانگین بوده و از بین آنان، تعداد ۳۰ نفر بهصورت تصادفی بهعنوان حجم نمونه انتخاب شدند، این تعداد در دو گروه آزمایش (n=۱۵) و گروه کنترل (n=۱۵) گمارش شدند. ابزار جمعآوری دادههای پژوهش، پرسشنامه تعلل ورزی سلومون و راثبلوم (۱۹۸۴) و پرسشنامه بهزیستی تحصیلی تومینین-سوینی و همکاران (۲۰۱۲) بود. گروه آزمایشی در ۸ جلسه و هر جلسه به مدت ۹۰ دقیقه تحت آموزش گروهی امید برمبنای نظریه اسنایدر قرار گرفتند، اما در این مدت گروه گواه هیچ مداخلهای دریافت نکردند. در پایان، از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. بهمنظور تجزیهوتحلیل اطلاعات از نرمافزار SPSS و روش آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش گروهی امید باعث کاهش میزان تعلل ورزی و افزایش بهزیستی دردانش آموزان در سطح معناداری شد (۰۰۱/۰ > P). میتوان نتیجه گرفت که آموزش گروهی امید باعث کاهش تعلل ورزی و افزایش بهزیستی تحصیلی در دانش آموزان میشود.
سیدحامد سجادیان،
دوره ۱۷، شماره ۲۱ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین نقش سبک زندگی تحصیلی در پیشبینی سازگاری و بهزیستی تحصیلی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهی دانشآموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ میباشد. تعداد اعضای نمونه ۲۴۰ نفر در نظر گرفته شده است که با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری در این پژوهش پرسشنامههای سبک زندگی تحصیلی صالحزاده و همکاران (۱۳۹۶)، سازگاری تحصیلی سینها و سینگ (۱۹۹۳) و بهزیستی تحصیلی تومینین-سوینی و همکاران (۲۰۱۲) بود که از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرمافزار SPSS-۲۳ بهره برده شد. نتایج نشان داد که بین سبک زندگی تحصیلی و سازگاری تحصیلی؛ و بین سبک زندگی تحصیلی و بهزیستی تحصیلی رابطه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل آماری حاکی از آن بود که سبک زندگی تحصیلی توان پیشبینی سازگاری و بهزیستی تحصیلی را دارد، بدین صورت که سبک زندگی ارتقادهنده موجب افزایش سازگاری و بهزیستی تحصیلی؛ و سبک زندگی بازدارنده موجب کاهش سازگاری و بهزیستی تحصیلی میگردد.
سپیده مرادی، نیکی حسن بگی،
دوره ۲۲، شماره ۲۶ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
هدف این مطالعه بررسی نقش واسطهای نیازهای بنیادین روانشناختی در ارتباط بین سرمایههای روانشناختی و بهزیستی تحصیلی دانشآموزان بود. این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی و ازنظر روششناسی نیز توصیفی-همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه موردمطالعه را دانشآموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر تهران تشکیل میدادند که تعداد ۳۳۰ نفر از آنها بهروش در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای بهزیستی تحصیلی تومینین-سوینی و همکاران (۲۰۱۲)؛ سرمایه روانشناختی لوتانز (۲۰۰۷) و نیازهای بنیادین روانشناختی دسی و رایان (۲۰۰۰) استفاده شد. دادههای گردآوریشده در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون، معادلات ساختاری و بوت استرپینگ) به کمک نرمافزارهای Spss-۲۷ و Amos-۲۴ مورد تفسیر قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که مدل مفهومی پژوهش از برازندگی مطلوبی برخوردار بوده و سرمایههای روانشناختی و نیازهای بنیادین روانشناختی بر بهزیستی تحصیلی اثر مستقیم قابلتوجهی دارند. همچنین سرمایههای روانشناختی بهصورت غیرمستقیم و از طریق میانجیگری نیازهای بنیادین روانشناختی نیز بر بهزیستی تحصیلی دانشآموزان اثرگذار هستند. با توجه به نتایج این پژوهش میتوان با برگزاری کارگاهها و کلاسهای آموزشی، نسبت به ارتقای سطح سرمایههای روانشناختی و ارضای نیازهای اساسی دانشآموزان اقدام نمود و از این طریق بر عملکرد و بهزیستی تحصیلی آنها اثر گذاشت.