هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش سیستم‌های مغزی-رفتاری در پیش‌بینی تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی در مادران دارای فرزند اوتیسم است. جامعه‌آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دارای فرزند اوتیسم است که فرزندانشان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در مدارس ابتدایی استثنایی آموزش و پرورش شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. تعداد ۱۵۰ نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری در این پژوهش پرسشنامههای سیستم‌های مغزی-رفتاری، تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی بود که از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردار بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم‌افزار SPSS-۲۳ بهره برده شد. نتایج نشان داد که بین سیستم‌های مغزی رفتاری و تنظیم هیجان؛ و بین سیستم‌های مغزی-رفتاری و حساسیت اضطرابی در مادران دارای فرزند اوتیسم رابطه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل آماری حاکی از آن بود که سیستم‌های مغزی-رفتاری، پیش‌بینی‌کننده‌ی تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی در مادران دارای فرزند اوتیسم هستند.
