شراره امینی، هاله آزرمی،
دوره ۱۶، شماره ۲۰ - ( ۳-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف از اجرای این پژوهش بررسی رابطه پیوند والدینی و عملکرد جنسی با میانجی‌گری حساسیت بینفردی بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی بوده و جامعه‌آماری آن را زنان و مردان متاهل ساکن استان تهران در سال ۹۸-۹۹ تشکیل می‌دادند که کمتر از ۷ سال از ازدواجشان گذشته بود. گروه نمونۀ پژوهش شامل ۲۹۳ نفر (۱۴۹ زن و۱۴۴ مرد) بود که به شیوۀ دردسترس انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های پیوند والدینی (PBI)، حساسیت بین فردی (IPSM) عملکرد جنسی زنان (FSFI) و پرسشنامه بینالمللی عملکرد نعوظ مردان (IIEF) به دست آمد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره، پیوند والدینی و حساسیت بین فردی عملکرد جنسی را پیش‌بینی می‌کنند. در مؤلفه‌های پیوند والدینی، مراقبت مادر، به صورت مثبت، پیش‌بینی‌کنندۀ عملکرد جنسی زنان و مردان است و مراقبت و کنترل پدر، عملکرد جنسی مردان را به صورت منفی پیش‌بینی می‌کند. همچنین عملکرد جنسی زنان و مردان توسط حساسیت بین فردی به صورت منفی پیش‌بینی می‌شود. از بین ابعاد حساسیت بینفردی، عزت نفس شکننده پیش بینی‌کنندۀ منفی عملکرد جنسی مردان است. تحلیل مسیر نشان داد حساسیت بین فردی در ارتباط بین پیوند والدینی و عملکرد جنسی نقش میانجی ندارد. با توجه به تفاوت تعداد سوالات پرسشنامه‌های عملکرد جنسی زنان و مردان، بررسی نقش جنسیت به عنوان تعدیل‌کننده میسر نشد. نتایج به طور کلی نقش پیوند والدینی و حساسیت بین فردی را بر عملکرد جنسی در بزرگسالی نشان داده است. روابط اولیه با والدین، مدلهای بازنمایی شده درونی، از خود و دیگری را شکل میدهد، که میتواند، در روابط بینفردی و عملکرد جنسی، بزرگسالی بازآفرینی شود.
