فاطمه تقیپور، کامران گنجی، مژگان مردانی راد،
دوره ۹، شماره ۱۳ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش زوجدرمانی به روش گاتمن بر سبک زندگی زوجین انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجینی است که به مرکز مشاوره رازی تهران (شهر بهارستان) مراجعه کردند، نمونه آماری این پژوهش ۱۵ زوج (۳۰ نفر) بود که با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و پرسشنامهی سبک زندگی آرامشمدار تقیزاده و رضوی (۱۳۹۶) را تکمیل کردند. افراد نمونه در ۱۲ جلسه زوجدرمانی به روش گاتمن (هر جلسه ۴۵ دقیقه) شرکت کردند. لازم به ذکر است که تا پایان پژوهش ۱۱ زوج (۲۲ نفر) باقی ماندند و از آنها پسآزمون گرفته شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (شاخصهای مرکزی، پراکندگی) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازهگیری مکرر) و نرمافزار SPSS۲۳ استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که آموزش زوجدرمانی به روش گاتمن در بهبود نمرهی کل سبک زندگی آرامشمدار زوجین موثر بوده است و اثربخشی آن بعد از گذشت یک ماه از جلسات نیز به طور معنادار پایدار مانده است. همچنین نتایج نشان داد که آموزش زوجدرمانی گاتمن به زوجین بر زیرمقیاسهای سبک زندگی آرامشمدار هیجانی و اجتماعی اثربخشی معنادار داشته اما بر سبک زندگی آرامشمدار روانشناختی تاثیر معناداری نشان نداده است.