رابطه بین کیفیت زندگی و افسردگی با نقش میانجی سلامت وجودی کارمندان شهر تهران در دوره شیوع بیماری کرونا
|
ناهید بختیاری، سیمین بشردوست* |
استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، رودهن، ایران |
|
چکیده: (508 مشاهده) |
هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین کیفیت زندگی و افسردگی با نقش میانجی سلامت وجودی کارمندان شهر تهران در دوره شیوع بیماری کرونا بود. بر این اساس، روش پژوهش برحسب هدف، کاربردی و برحسب روش گردآوری دادهها، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیهی کارمندان شهر کتاب شهر تهران در سال 1400 در نظر گرفته شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و براساس روش نمونهگیری هدفمند، 155 نفر از کارمندان برآورد شد. دادهها در دو بخش کتابخانهای و میدانی گردآوری شد. در بخش میدانی با استفاده از سه پرسشنامه کیفیت زندگی (1996) (WHOQL-100)، سلامت معنوی پولوتزین والیسون (1982) و افسردگی بک(1988)، دادهها جمعآوری شد. برای سنجش روایی از روایی ظاهری، محتوایی و سازه استفاده شد که نشان از روا بودن ابزار داشت. همچنین پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید که نتایج بیانگر پایا بودن ابزار اندازهگیری بود. تجزیه و تحلیل دادهها در دو بخش توصیفی و استنباطی (مدلسازی معادلات ساختاری) انجام پذیرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان دادند که سلامت وجودی به صورت منفی و معنادار رابطه بین کیفیت زندگی و افسردگی را در کارمندان شهر تهران میانجیگری میکند |
|
واژههای کلیدی: کیفیت زندگی، افسردگی، سلامت وجودی، کووید-19 |
|
متن کامل [PDF 789 kb]
(152 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/9/7 | پذیرش: 1400/9/10 | انتشار: 1400/9/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|