دوره 11، شماره 15 - ( 12-1400 )                   جلد 11 شماره 15 صفحات 13-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استادیار گروه روانشناسی، واحد تنکابن ، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران
چکیده:   (1052 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر طرحواره­های ناسازگار اولیه و بازداری هیجانی مادران دارای کودک مبتلا به سرطان بود. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی بود که با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون و پیگیری به همراه گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی مادران دارای کودک مبتلا به بیماری سرطان مراجعه کننده به بیمارستان مفید منطقه 3 تهران در مرداد و شهریور ماه 1399 بود. نمونه آماری پژوهش حاضر 30 نفر بودند که به صورت نمونه‌گیری دردسترس در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه و پرسشنامه بازداری هیجانی برای هر دو گروه و  و مداخله آموزشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روی گروه نمونه اجرا شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه‌ها از طریق نرم‌افزار 22SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس یک طرفه آنکووا، آزمون لوین، آزمون F) انجام پذیرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین میانگین طرحواره­های ناسازگار کل و بازداری هیجانی کل در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یعنی با حذف تأثیر نمرات پیش­آزمون بین میانگین تعدیل­شده طرحواره­های ناسازگار بر حسب گروه در مرحله پس­آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. به طور کلی بر اساس این یافته­ها می­توان گفت آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در پس­آزمون باعث کاهش نمرات در پرسش­نامه طرحواره­های ناسازگار یانگ در مادران شده است.
متن کامل [PDF 489 kb]   (397 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/12/20 | پذیرش: 1400/12/10 | انتشار: 1400/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.