دوره 11، شماره 15 - ( 12-1400 )
جلد 11 شماره 15 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار گروه روان‌شناسی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، شهر قدس، ایران
چکیده: (1110 مشاهده)
هدف: این پژوهش با هدف، تعیین نقش سطوح انگیزش و چشم انداز زمان بر هدفمندی با میانجیگری امیدواری در دانشجویان انجام شد. روش: به لحاظ هدف، از نوع توصیفی و همبستگی بوده که شامل متغیرهای پیش بین سطوح انگیزش و چشم انداز زمان، متغیر ملاک هدفمندی در زندگی و متغیر میانجی امیدرواری بوده و با استفاده از روش رگرسیون چندگانه به تجزیه و تحلیل داده‌ها پرداخته شد. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد شهر قدس بوده و از بین جامعه براساس فرمول گرین تعداد 200 نفر از دانشجویان به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های سطوح انگیزش SIMS (مک اینری و سنکلایر،1992)، معنا درزندگی MLQ (استگر، 2010)، چشم انداز زمان (زیمباردو وبوید،ا1999)، میدواری (اسنایدر و همکاران، 1991) بودند که روایی آن‌ها با استناد به دیدگاه‌های صاحب نظران و پایایی آن‌ها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد. یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان داد متغیزهای سطوح انگیزش، چشم‌انداز زمان (گذشته مثبت، آینده نگرو آینده متعالی) بر هدفمندی با میانجیگری امیدواری روابط معنا داری با یکدیگر دارند. نتیجه‌گیری: هر یک از متغیرهای سطوح انگیزش، چشم انداز زمان و امیدواری به تنهایی تاثیر معناداری بر هدفمندی درسطح (005/0p<) زندگی دارند. در نهایتا نتایج حاصل از تحلیل مسیر نیز نشان داد که امیدواری نقش میانجی در سطح ((005/0p<) را ایفا کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1401/1/14 | ویرایش نهایی: 1401/5/25 | پذیرش: 1400/12/10 | انتشار: 1400/12/10
دریافت: 1401/1/14 | ویرایش نهایی: 1401/5/25 | پذیرش: 1400/12/10 | انتشار: 1400/12/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |