دوره 13، شماره 17 - ( 6-1401 )
جلد 13 شماره 17 صفحات 17-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کارشناسی ارشد سنجش واندازه گیری (روانسجی)، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران
چکیده: (1209 مشاهده)
بدون شک دوره همه‌گیری کرونا، باعث تحول زیادی در اتفاقات روزمره زندگی افراد شد. ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آﻣﻮزش الکترونیکی ﺑﺴیاری از محدودیت‌های آﻣﻮزش به شیوه‌ی سنتی رﻓﻊ گردید. در حقیقت می‌توان آﻣﻮزش الکترونیکی را مقدمه‌ای ﺑﺮای ﺗﺤﻘﻖ یکی از جنبه‌های ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ داﻧﺴﺖ که ﻋﺒﺎرت از ایجاد فرصت‌های ﺑﺮاﺑﺮ آموزشی ﺑﺮای ﻫﻤﮕﺎن بود. تحقیقات نشان داد که دانش‌آموزان به نسبت معلمین مهارت بیشتری در به‌کارگیری نرم‌افزارهای آموزشی داشته و همچنین بر اساس این تحقیق تقریباً نیمی از مدارس دارای تکنسین رایانه نبود که نشان‌دهنده این عامل بود که شرایط مناسب به منظور استفاده از آموزش مجازی فراهم نیست. این شیوه سعی داشت تا از هر دو نوع روش آنلاین و آفلاین به صورت ترکیبی به منظور ایجاد بهترین تعامل با فراگیران و افزایش کارایی روش‌های آموزش مجازی استفاده نماید. عواملی چون ساختارهای مختلف سامانه مدیریت آموزشی، اختلاف سلایق در طراحی متن و محتوا، روش‌های متفاوت آزمون و ارزیابی، کاهش ارتباط فیزیکی بین معلم و فراگیر و نیز توجه به حجم سرمایه‌گذاری بر ابزارها و زیرساخت‌ها و آمادگی نیروی انسانی بر پیاده‌سازی آموزش مجازی باعث شد که آسیب‌های ورود ابزار الکترونیکی چون تبلت به فضای آموزشی احساس شود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش تحقیقی کیفی (مروری) به حساب میآید. جامعه آماری پژوهش حاضر سایت‌های معتبر (اریک، مگ ایران، پرتال جامع علوم‌انسانی و...) ، مقاله‌ها و پژوهش‌ها و پایان‌نامه‌ها بود. یافته‌ها نشان داد آموزش مجازی به عنوان رکن مؤثر در آموزش می‌تواند با رفع چالش‌ها موجب افزایش بهره‌وری آموزش و یادگیری، دسترسی عمومی و.... شود به شرط آن که بدان توجه شود و با بررسی‌های بیشتر الگویی جامع (الگوی حکمرانی آموزش مجازی) برای نحوه استفاده از آن در آموزش و پرورش تدوین گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |