پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای جنسی بر رضایت جنسی و نشخوار فکری زوجین متأهل مراجعهکننده به خانههای سلامت انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه زوجین مراجعهکننده به خانههای سلامت در شهر تهران در سهماهه دوم سال ۱۴۰۳، تشکیل دادند که از بین آنها، ۳۰ نفر به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش با استفاده از آموزش مهارتهای جنسی، ۸ جلسه ۶۰-۹۰ دقیقهای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای مورداستفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه رضایت جنسی (هادسون، ۱۹۸۱) و نشخوار فکری (نولن هوکسما و مارو، ۱۹۹۱) بودند. تجزیهوتحلیل اطلاعات بهدستآمده از اجرای پرسشنامه در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام گرفت. نتایج نشان داد آموزش مهارتهای جنسی بر رضایت جنسی در زوجین متأهل اثربخش است (۰۵/۰>P). همچنین نتایج نشان داد آموزش مهارتهای جنسی بر نشخوار فکری در زوجین متأهل اثربخش است (۰۵/۰>P). بنابراین این یافتهها میتوانند بهعنوان مبنایی برای طراحی برنامههای آموزشی و مداخلات روانشناختی در جهت بهبود کیفیت روابط زناشویی و سلامت روانی زوجین متأهل مورداستفاده قرار گیرند.