خانم مریم آقایی، خانم صدیقه گزل، خانم مریم زینالی، خانم ندا احمدی، خانم شیرین میرزایی،
دوره ۱، شماره ۱ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
پیش‌زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن سیستم عصبی مرکزی است. مزمن بودن ماهیت بیماری، نداشتن درمان قطعی و درگیر ساختن فرد در سن جوانی می‌تواند اثر مخربی بر کیفیت زندگی و عزت نفس داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مهارت حل مسئله بر کیفیت زندگی و عزت نفس بیماران مبتلا به ام اس بیماران مبتلا به ام اس صورت گرفت.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی همراه با گروه آزمایشی و کنترل بود. روش نمونه‌گیری ابتدا به صورت فراخوان عمومی بین افراد عضو انجمن ام اس استان تهران برگزار شد و سپس تعداد ۲۴ بیمار با تشخیص بیماری ام اس و دارا بودن ملاک‌های ورود از بین متقاضیان به طور تصادفی به گروه آزمایشی (۱۲ نفر) و گروه کنترل (۱۲ نفر) گماشته شدند. پرسشنامه‌های کیفیت زندگی بیماران ام اس و عزت نفس توسط آزمودنی‌ها، پیش و پس از درمان تکمیل شد. گروه آزمایشی، طی ۶ جلسه ۲ ساعتی تحت آموزش مهارت‌های حل مسئله به صورت گروهی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از مدل آماری کوواریانس تک متغیری تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که بین میانگین نمره های برخی از زیر مقیاس‌های کیفیت زندگی شامل عملکرد جسمی، ایفا نقش در رابطه با وضعیت جسمی و روانی، انرژی، بهزیستی روانی، تهدیدات سلامتی، درک از سلامتی، رضایت از عملکرد جنسی، کیفیت زندگی و عزت نفس گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنی‌داری مشاهده شده است.
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که مهارت‌های حل مسئله بر افزایش عزت نفس و افزایش برخی از زیر مقیاس‌های کیفیت زندگی بیماران ام اس مؤثر است. لذا به‌کارگیری این روش حمایتی، می‌تواند به عنوان یک روش مؤثر، به منظور بهبود کیفیت زندگی و عزت نفس ناشی از بیماری ام اس و توانمندسازی آنان بکار گرفته شود.
