استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (631 مشاهده)
نگریستن به شکل بدن زنان بهعنوان یک کالا و شیء جنسی سبب بروز رفتارهای نابهنجاری در زنان شده است که یکی از پیامدهای این رویکرد، این است که دختران وزنان خود را شیء تلقی کنند. با توجه به اهمیت این موضوع پژوهش حاضر باهدف بررسی شاخصهای روانسنجی پرسشنامهی ویژگی خودشئگرایی انجام شد. بدین منظور، 200 نفر از افراد مؤنث 18 سال و بالاتر مراجعهکننده به باشگاههای ورزشی شهر شیراز به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامههای ویژگی خود شیءگرایی و نگرانی نسبت به تصویر بدن پاسخ دادند. اعتبار پرسشنامهی ویژگی خود شیءگرایی به شیوهی همسانی درونی، همبستگی دونیمه سازی اسپیرمن-براون و گاتمن بررسی شد که برای عامل ظاهر مدار ضرایب 81/0، 82/0 و 82/0 محاسبه شد و ضرایب 85/0، 84/0 و 86/0 برای عامل صلاحیت مدار برآورد گردید. همچنین روایی این پرسشنامه به روش تحلیل عامل تأییدی و روایی همزمان، با پرسشنامهی نگرانی نسبت تصویر بدن محاسبه شد. در تحلیل عامل تأییدی، نشان داد که دادههای این تحقیق با مدل دوعاملی پرسشنامهی ویژگی خود شیءگرایی برازش دارد. ضرایب همبستگی نمرهی کل ویژگی خود شیءگرایی با نمرهی کلنگرانی دربارهی تصویر بدن (40/0r=)، و زیر مقیاسهای نارضایتی از ظاهر (42/0r=) و تداخل در عملکرد اجتماعی (39/0r=) معنادار بود. نتیجه نهایی اینکه فرم فارسی پرسشنامهی ویژگی خود شیءگرایی از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است و از این ابزار میتوان در موقعیتهای بالینی و پژوهشی استفاده کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/2/7 | پذیرش: 1402/12/10 | انتشار: 1402/12/10