پژوهش حاضر یک پژوهش کاربردی و باهدف بررسی اثربخشی رویکرد رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاهمدت بر افسردگی افراد مبتلابه اختلالات تجزیهای میباشد که با تجویز پروپرانولول یا دارونما یکبار در هفته به مدت شش هفته متوالی در کاهش علائم MDE بین افراد مبتلابه PTSD با یا بدون علائم تجزیهای بالا میباشد. برای این کار، یک کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده را روی 66 بزرگسال با تشخیص طولانیمدت PTSD انجام شد و ماژول SCID PTSD، فهرست چک (PCL-S)، پرسشنامه افسردگی بک II و مقیاس تجربیات تجزیهای را اندازهگیری شد. بیماران با و بدون تجربه تجزیهپذیری بالا، بهبود قابلتوجهی در نمرات PCL-S خود در طی 6 جلسه درمانی داشتند و نمرات PCL-S در تمام بیماران در طول دوره پس از درمان کاهش یافت. بااینحال، هیچ ارتباطی بین وجود یا عدم وجود تجربیات تجزیهای بالا و هیچ اثر خاص درمان پروپرانولول وجود نداشت. ما همان نتایج را برای علائم اپیزود افسردگی ماژور ((MDE پیدا کردیم. جالبتوجه است، بیمارانی که قبل از درمان دارای تجربیات تجزیهای بالابودند، پس از 6 جلسه درمانی، بهبود بسیار قابلتوجهی در امتیازات DES خود نشان دادند و بیماران این بهبود را 3 ماه پس از درمان حفظ کردند. رویکرد روان پویشی فشرده و کوتاهمدت روشی مؤثر برای درمان علائم تجزیهای در بیماران است و بهبود این علائم تجزیهای با کاهش شدت افسردگی همراه بود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |