دوره 8، شماره 12 - ( 3-1400 )
جلد 8 شماره 12 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Etefaghi S, Jadidi M. Significant relationship between life and attachment style with love: The mediating role of differentiation. JNIP 2021; 8 (12) :1-13
URL: http://jnip.ir/article-1-430-fa.html
URL: http://jnip.ir/article-1-430-fa.html
اتفاقی سارا، جدیدی محسن. رابطه معناداری زندگی و سبک دلبستگی با عشق: نقش میانجی تمایز یافتگی. فصلنامه ایده های نوین روانشناسی. 1400; 8 (12) :1-13
دانشیار روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرقدس، تهران، ایران
چکیده: (1972 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی تمایزیافتگی در رابطه میان معناداری زندگی و سبک دلبستگی با عشق در زوجین شهر تهران بود. شرکنندگان در پژوهش حاضر 238 نفر از زوجین شهر تهران که به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب‌شده بودند مورد آزمون قرار گرفتند. جهت سنجش عشق از پرسشنامه عشق دیدگاه دانشمندان ایرانی_اسلامی (1399)؛ جهت سنجش تمایزیافتگی از پرسشنامه تمایزیافتگی خود اسکورن (DSI - R)؛ جهت سنجش معناداری زندگی از پرسشنامه ارزشمندی زندگی (LRI) و جهت سنجش دلبستگی از پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شیور (1987) استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و AMOS جهت آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مدل آماری بر روی زوجین شهر تهران مورد تحلیل قرار گرفت. پس از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نتایج نشان داد که میان معناداری زندگی و سبک دلبستگی، سبک دلبستگی و عشق، تمایزیافتگی و عشق، تمایزیافتگی و عشق رابطه معنی‌داری وجود داشته و تمایزیافتگی نقش متغیر میانجی را در رابطه میان معناداری زندگی و سبک دلبستگی با عشق معنی‌دار بوده و مدل آماری آن از برازش مطلوبی برخوردار است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
