کارشناسی ارشد مشاوره ، گروه مشاوره، گرایش خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران
چکیده: (46 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری صمیمیت زوجین بر اساس تمایزیافتگی خود با نقش میانجی تعهد زناشویی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متأهل مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال 1400 میباشد. حجم نمونه، با استفاده از روش کلاین و در نظر گرفتن احتمال ریزش نمونه، 400 نفر در نظر گرفته شد که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات اصلی این پژوهش با استفاده از پرسشنامه صمیمیت زوجین ووندن بروک و برتمن (1995)، مقیاس تمایزیافتگی اسکورن و فریدلندر (1998)، مقیاس تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997) بهدست آمد. در تجزیهوتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (شاخصهای میانگین، انحراف معیار، چولگی و کشیدگی) و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری با نرمافزار AMOS استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین تمایزیافتگی خود با صمیمت زناشویی با نقش میانجی تعهد زناشویی زنان متأهل مراجعهکننده به خانههای سلامت شهر تهران، رابطه وجود دارد.
GhanipourAjrabad T. Predicting the intimacy of couples based on their differentiation with the mediating role of marital commitment. JNIP. 2022; 12 (16) :1-11 URL: http://jnip.ir/article-1-697-fa.html
غنی پور اجرآباد طاهره. پیشبینی صمیمیت زوجین بر اساس تمایزیافتگی خود با نقش میانجی تعهد زناشویی. فصلنامه ایده های نوین روانشناسی. 1401; 12 (16) :11-1