پیشزمینه و هدف: کیفیت خواب نامناسب میتواند منجر به اختلال در عملکرد روزانه شود. هدف از اجرای پژوهش حاضر مقایسه کیفیت خواب و کیفیت زندگی افراد عادی با بیماران مصرفکننده داروهای خوابآور بوده است.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی پسرویدادی با طرح علی- مقایسهای بوده است. جامعه آماری پژوهش تمامی بیماران مصرفکننده داروهای خوابآور بودند که تعداد 274 نفر با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای از شهرهای ساری، نور و چالوس انتخاب شدند. تعداد 274 نفر از افراد عادی در سطح شهرهای مذکور نیز پس از همتاسازی متغیرهای جمعیتشناختی با گروه بیمار با روش نمونهگیری داوطلبانه در دسترس انتخاب شدند. جهت جمعآوری اطلاعات نیز از پرسشنامه کیفیت خواب بویس و کیفیت زندگی ویر و شربون استفاده شد. دادهها با روش تحلیل واریانس چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که بین افراد عادی و بیماران مصرفکننده داروهای خوابآور از لحاظ کیفیت خواب (0/01P<) و کیفیت زندگی (0/01P<) تفاوت معنیداری وجود دارد. این تفاوت در کلیههای زیر مقیاسهای کیفیت خواب و کیفیت زندگی نیز وجود داشته است.
بحث و نتیجهگیری: مطابق با نتایج این مطالعه بیماران مصرفکننده داروهای خوابآور در قیاس با افراد عادی از کیفیت خواب و کیفیت زندگی پایینتری برخوردار بودند. مطابق با این نتایج استفاده دارو درمانی در ترکیب با درمانهای روانشناختی در درمان اختلالات خواب پیشنهاد میگردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/12/26 | ویرایش نهایی: 1396/1/24 | پذیرش: 1396/3/7 | انتشار: 1396/3/30