گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور،ص.پ.۴۶۹۷-۱۹۳۹۵، تهران، ایران
چکیده: (۹۴۰ مشاهده)
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش سینکتیکس بر افزایش خلاقیت دانشجویان و بررسی ریز مؤلفههای خلاقیت از جمله بسط، اصالت، انعطافپذیری و سیالی انجام شد. روش پژوهش به صورت آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه انجام شد. برای سنجش خلاقیت از آزمون تفکر خلاق تورنس فرم B استفاده شد. جامعهآماری دانشجویان پیامنور ساوه بودند که 20نفر گروه آزمایش و 26 نفر گروه گواه بودند که به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. روش تجزیه و تحلیل دادهها با استفاد از تحلیل کوواریانس صورت گرفت. یافتهها تفاوت بین نمرات پیشآزمون و پسآزمون در گروه آزمایش را (05/0p<) معنیدار نشان داد. همچنین مؤلفههای خلاقیت در سطح 05/0p< به جز سیالی در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی دار داشتند. نتیجه بدست آمده نشان داد که آموزش روش سینکتیکس در دانشجویان منجر به افزایش خلاقیت میشود و بر مؤلفههای بسط، اصالت و انعطافپذیری موثر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1401/12/22 | پذیرش: 1401/12/10 | انتشار: 1401/12/10