دوره 21، شماره 25 - ( 6-1403 )
جلد 21 شماره 25 صفحات 14-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Salehnezhad Behrestaghi S, Sekalesh Z, Rahli Taiefehajirlo T. Presenting the Model of Using Artificial Intelligence in the Country's Education System with a Teaching/Learning Approach. JNIP 2024; 21 (25) :1-14
URL: http://jnip.ir/article-1-1146-fa.html
URL: http://jnip.ir/article-1-1146-fa.html
صالح نژاد بهرستاقی صابر، سکالش زهرا، راحلی طایفه اجیرلو توحید. ارائه مدل به‌کارگیری هوش مصنوعی در نظام آموزش‌وپرورش کشور با رویکرد یاددهی/یادگیری. فصلنامه ایده های نوین روانشناسی. 1403; 21 (25) :1-14
دکتری تخصصی، گروه فلسفه تعلیم و تربیت، واحد شهید مفتح، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران
چکیده: (312 مشاهده)
پژوهش حاضر باهدف ارائه مدل به‌کارگیری هوش مصنوعی در نظام آموزش‌وپرورش کشور با رویکرد یاددهی/یادگیری انجام شد. این پژوهش به لحاظ هدف بنیادی، به لحاظ نوع دادهها کیفی و همچنین به لحاظ ماهیت فراترکیب بود. جامعه موردمطالعه کلیه اسناد، مبانی نظری و پیشینه مرتبط با به‌کارگیری هوش مصنوعی نظام آموزش‌وپرورش کشور در پایگاه‌های داده داخلی (1392-1403) و خارجی (2004-2024) بود. روش نمونه‌گیری غیر تصادفی هدفمند و حجم نمونه بر اساس حذف سیستماتیک بر اساس نمودار جریان مدل پریزما بود. ابزار جمع‌آوری دادهها فیش‌برداری و مرور سیستماتیک اسناد و ادبیات بود. به‌منظور محاسبه روایی از چک‌لیست 27 موردی بر اساس مدل پریزما و همین‌طور به‌منظور محاسبه پایایی از ضریب کاپای کوهن استفاده شد که نتایج بیانگر روا و پایا بودن ابزار بود. شیوه تجزیه‌وتحلیل دادهها تحلیل مضمون شامل مضامین پایه، سازمان دهنده و فراگیر با نرم‌افزار Maxqda-V2020 بود. یافته‌های نشان داد، مدل به‌کارگیری هوش مصنوعی در نظام آموزش‌وپرورش کشور با رویکرد یاددهی/یادگیری شامل مدیریت و بهبود روند یادگیری (استفاده از سیستم‌های هوش مصنوعی برای سازگاری با نیازهای فردی دانش‌آموزان، بازخورد و ارزیابی مستمر، تحلیل داده‌های یادگیری و همکاری انسان-ماشین)؛ بهبود عملکرد معلمان (افزایش مهارت‌های فناورانه، تقویت نقش هدایت‌گری و مربیگری، پایش پیشرفت تحصیلی و طراحی محتوا و فعالیت‌های تکمیلی)؛ توسعه محتوای آموزشی هوشمند (تولید محتوای چندرسانه‌ای، تعامل مؤثر با سیستم‌های هوش مصنوعی، وجود ابزارهای تحلیل داده و قابلیت به‌روزرسانی) و نوآوری در آموزش و یادگیری (سیستم‌های یادگیری تطبیقی، پیاده‌سازی رویکردهای نوین تدریس و ارتباط هوشمند با دانش‌آموزان) بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1403/4/21 | ویرایش نهایی: 1403/4/27 | پذیرش: 1403/6/10 | انتشار: 1403/6/10
دریافت: 1403/4/21 | ویرایش نهایی: 1403/4/27 | پذیرش: 1403/6/10 | انتشار: 1403/6/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
