دوره 1، شماره 1 - ( زمستان 1395 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 28-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shirpoor A H, Ebrahimi moghadam H. The effectiveness of life skills training on marital satisfaction and life expectancy of people with AIDS. JNIP 2017; 1 (1) :21-28
URL: http://jnip.ir/article-1-48-fa.html
URL: http://jnip.ir/article-1-48-fa.html
شیر پور امیر حسین، ابراهیمی مقدم حسین. اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر افزایش رضایت زناشویی و امید به زندگی در افراد مبتلا به ایدز . فصلنامه ایده های نوین روانشناسی. 1395; 1 (1) :21-28
چکیده: (7248 مشاهده)
پیش زمینه و هدف: آموزش مهارت‌های زندگی از راه‌های مؤثر در درمان افراد مبتلا به ایدز می‌باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر افزایش رضایت زناشویی و امید به زندگی افراد دارای ایدز بود.
مواد و روش کار: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این تحقیق کلیه افراد مبتلا به ایدز مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره بیماری های رفتاری شهر قم بودند. نمونه شامل 20 نفر که به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل با تعداد برابر (10 نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ و مقیاس امید به زندگی میلر استفاده شد که آزمودنی های هر دو گروه قبل و بعد از آموزش آن‌ها را تکمیل نمودند. آزمودنی های گروه آزمایشی به مدت 2 ماه مهارت‌های زندگی شامل مهارت‌های خودآگاهی، ارتباط مؤثر، روابط بین فردی، حل مسأله، تصمیم‌گیری، مقابله با خلق منفی و مدیریت استرس را آموزش دیدند.
یافته‌ها: داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نشان داد آموزش مهارت‌های زندگی رضایت زناشویی و امید به زندگی را به طور مثبت و معنی‌داری در گروه آزمایشی افزایش داده، در حالی‌که گروه کنترل هیچ تغییر معنی‌داری را در پس آزمون نشان ندادند.
بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، می‌توان پیشنهاد کرد که برای افزایش رضایت زناشویی و امید به زندگی افراد مبتلا به ایدز می‌توان از مداخله آموزش مهارت‌های زندگی استفاده نمود.
مواد و روش کار: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این تحقیق کلیه افراد مبتلا به ایدز مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره بیماری های رفتاری شهر قم بودند. نمونه شامل 20 نفر که به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل با تعداد برابر (10 نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ و مقیاس امید به زندگی میلر استفاده شد که آزمودنی های هر دو گروه قبل و بعد از آموزش آن‌ها را تکمیل نمودند. آزمودنی های گروه آزمایشی به مدت 2 ماه مهارت‌های زندگی شامل مهارت‌های خودآگاهی، ارتباط مؤثر، روابط بین فردی، حل مسأله، تصمیم‌گیری، مقابله با خلق منفی و مدیریت استرس را آموزش دیدند.
یافته‌ها: داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس (ANCOVA) نشان داد آموزش مهارت‌های زندگی رضایت زناشویی و امید به زندگی را به طور مثبت و معنی‌داری در گروه آزمایشی افزایش داده، در حالی‌که گروه کنترل هیچ تغییر معنی‌داری را در پس آزمون نشان ندادند.
بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، می‌توان پیشنهاد کرد که برای افزایش رضایت زناشویی و امید به زندگی افراد مبتلا به ایدز می‌توان از مداخله آموزش مهارت‌های زندگی استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1395/10/26 | ویرایش نهایی: 1395/11/25 | پذیرش: 1395/12/27 | انتشار: 1395/12/30
دریافت: 1395/10/26 | ویرایش نهایی: 1395/11/25 | پذیرش: 1395/12/27 | انتشار: 1395/12/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
