دانشآموخته مقطع کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام
چکیده: (187 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: بیماریهای قلبی عروقی به عنوان مهمترین عامل مرگ و ازکارافتادگی در ایران و جهان محسوب میشوند. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجانمدار بر انعطافپذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب بود. مواد و روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران عروق کرونر قلب مراجعه کننده به کلینیک باران مشهد در نیمه اول سال 1400 شامل 85 نفر بودند و گروه نمونه شامل 30 نفر از این افراد بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری جای گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کانر و دیویدسون (2003)، و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (1983) بود. جهت اجرای درمان هیجانمدار از پروتکل گرینبرگ و واتسون (2009)، استفاده شد. یافتهها: نتایج آزمون آماری تحلیل کواریانس چند متغیره حاکی از وجود تفاوت معنادار در انعطاف پذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل که هیچ نوع درمانی را دریافت نکرده بودند، بود. بحث و نتیجهگیری: با توجه به یافتههای بدست آمده میتوان بکارگیری درمان هیجانمدار با پروتکل گرینبرگ و واتسون را جهت بهبود انعطاف پذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب پیشنهاد نمود.
Abedi Noghondar M, Marghzari M, Taleghani A. THE EFFECT OF EMOTION-FOCUSED THERAPY ON ACTION FLEXIBILITY AND DEATH ANXIETY IN PATIENTS WITH CORONARY ARTERY DISEASE.. JNIP. 2022; 12 (16) :1-15 URL: http://jnip.ir/article-1-703-fa.html
عابدی نقندر منا، مرغزاری مجتبی، طالقانی علیرضا. تاثیر درمان هیجانمدار بر انعطاف پذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب. فصلنامه ایده های نوین روانشناسی. 1401; 12 (16) :15-1