|
تاثیر درمان هیجان‌مدار بر انعطاف پذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب
|
| منا عابدی نقندر*، مجتبی مرغزاری، علیرضا طالقانی |
| دانش‌آموخته مقطع کارشناسی ارشد رشته روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت جام |
|
|
چکیده: (187 مشاهده) |
پیش‌زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی عروقی به عنوان مهم‌ترین عامل مرگ و ازکارافتادگی در ایران و جهان محسوب می‌شوند. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجان‌مدار بر انعطاف‌پذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب بود.
مواد و روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران عروق کرونر قلب مراجعه کننده به کلینیک باران مشهد در نیمه اول سال 1400 شامل 85 نفر بودند و گروه نمونه شامل 30 نفر از این افراد بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری جای گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه انعطاف پذیری کنشی کانر و دیویدسون (2003)، و پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر (1983) بود. جهت اجرای درمان هیجان‌مدار از پروتکل گرینبرگ و واتسون (2009)، استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج آزمون آماری تحلیل کواریانس چند متغیره حاکی از وجود تفاوت معنادار در انعطاف پذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل که هیچ نوع درمانی را دریافت نکرده بودند، بود.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های بدست آمده می‌توان بکارگیری درمان هیجان‌مدار با پروتکل گرینبرگ و واتسون را جهت بهبود انعطاف پذیری کنشی و اضطراب مرگ بیماران عروق کرونر قلب پیشنهاد نمود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: درمان هیجان‌مدار؛ انعطاف پذیری کنشی؛ اضطراب مرگ؛ عروق کرونر قلب |
|
|
متن کامل [PDF 733 kb]
(47 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1401/4/2 | پذیرش: 1401/3/10 | انتشار: 1401/3/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
