فصلنامه

پیش‌زمینه و هدف: هدف این پژوهش، بررسی شاخص‌های روان‌سنجی مقیاس درون‌سازی سوگیری وزن و مقایسه‌ی دو گروه بااضافه وزن و با وزن عادی از نظر این متغیر بود.

مواد و روش‌ها: نمونه‌ی پژوهش 200 نفر (100 نفر با وزن عادی و 100 نفر با اضافه وزن) از زنان مراجعه‌کننده به باشگاه‌های ورزشی شهرشیراز بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به مقیاس درون‌سازی سوگیری وزن و نگرانی درباره‌ی تصویر بدن پاسخ دادند و شاخص توده بدنی آن‌ها نیز محاسبه شد.

یافته‌ها: ضرایب شیوه‌ی همسانی درونی و همبستگی دو نیمه‌سازی اسپیرمن-براون و گاتمن به ترتیب 84/0، 72/0 و 70/0 برآورد گردید. همچنین روایی پرسشنامه به روش تحلیل عامل تأییدی و همبستگی با پرسشنامه‌ی نگرانی درباره‌ی تصویر بدن بررسی شد. تحلیل عامل تأییدی نشان داد که داده‌های این تحقیق با مدل تک عاملی مقیاس درون‌سازی سوگیری وزن برازش مطلوبی دارد. همبستگی مقیاس سوگیری وزنی درون‌سازی شده با پرسشنامه‌ی نگرانی درباره‌ی تصویر بدن، عامل نارضایتی از ظاهر و عامل تداخل در عملکرد اجتماعی به ترتیب 57/0، 59/0 و 59/0 بود. همچنین دو گروه با وزن عادی و بااضافه وزن از نظر متغیر سوگیری وزنی درون‌سازی شده تفاوت معناداری داشتند (003/0>ρ,42/4=t).

نتیجه‌گیری: این تحقیق نشان داد که فرم فارسی مقیاس درون‌سازی سوگیری وزن از پایایی و روایی مطلوبی برخوردار است و می‌توان از این ابزار در موقعیت‌های بالینی و پژوهشی برای ارزیابی درون‌سازی سوگیری وزن استفاده کرد.