دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار، گرمسار، ایران
چکیده: (689 مشاهده)
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی موسیقیدرمانی بر خودکارآمدی و احساس تنهایی سالمندان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری پژوهش شامل کلیه سالمندان ساکن در خانهی سالمندان شهر تهران در سال 1403 بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر (15 نفر آزمایش و 15 نفر گواه) از این سالمندان بود که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه تحت موسیقیدرمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. جمعآوری دادهها بر اساس پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) و پرسشنامه احساس تنهایی اجتماعی-عاطفی بزرگسالان دیتوماسو و همکاران (2004) صورت گرفت. تجزیهوتحلیل اطلاعات بهدستآمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرمافزار SPSS 24 در بخش استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. یافتههای پژوهش نشان داد که موسیقیدرمانی بر خودکارآمدی و احساس تنهایی سالمندان اثربخش است، بدین معنا که موسیقیدرمانی منجر به افزایش خودکارآمدی و کاهش احساس تنهایی آنان میگردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/3/29 | پذیرش: 1402/12/10 | انتشار: 1402/12/10